وی گفت که کسانی که علاقه ای به انجام اصلاح موی خود ندارند ، مجبور نیستند برای ورود به موزه هزینه ای بپردازند.
وی گفت: “من ممکن است برای هزینههاکمک بخواهم اما این یک سرمایه گذاری در زمینه پول نیست.” با این وجود ، ممکن است گاهی اوقات برای آقای روبینوف دشوار باشد که اجاره ماهانه 7،250 دلار را پرداخت کند.
آپارتمان وی به محلی برای قطعات موزه تبدیل شده است ، از جمله صندلی آرایشگر کوکن در سال 1901 و تیغهای ذسته بلندعتیقه در اندازه ها و سبک های مختلف. مجموعه او همچنین دارای خشک کن های قدیمی و کرم اصلاح است.
آقای روبینف گفت که وی در فرگانا ، یک شهر ازبکستان بزرگ شده است و دوران کودکی خود را در آرایشگاه پدرش گذراند – “اولین مغازه آرایشگری در ازبکستان.”
آقای روبینوف 14 ساله بود که خانواده وی به ایالات متحده نقل مکان كردند و در میان بسیاری دیگر از مهاجران ازبك در جنگل هیلد فارست ، كوئین مستقر شدند.
آقای روبینف گفت که او شروع به اصلاح مو در مغازه پدرش در آستوریا کرد و از دبیرستان فارست هیلز برای کار تمام وقت خارج شد.